In iedereen schuilt, diep van binnen, een ruimteverkenner. Niemand uit Nederland mag met Mars One mee om de rode planeet te koloniseren, maar gelukkig hebben we nu Mass Effect: Andromeda. In deze buitenaards goede game moet jij uit naam van de mensheid gaan ontdekken of de planeten in het Andromeda-sterrenstelsel geschikt zijn voor bewoning. Tech Magazine duikt diep in deze science-fiction RPG. En legt hem langs de eerste Mass Effect uit 2007.

Andromeda: compleet nieuw begin

Vanaf 23 maart ligt Mass Effect: Andromeda in de schappen. Dat is vijf jaar na Mass Effect 3, het laatste deel van de trilogie van spelontwikkelaar BioWare (ook bekend van de Dragon Age-serie). Zou de nieuwste Mass Effect de trilogie opvolgen en een soort nummer 4 worden? Of juist een compleet nieuw begin zijn? Er werd verwoed over gespeculeerd. Nu blijkt dat Andromeda weliswaar een echte Mass Effect is, maar fundamenteel anders speelt dan zijn drie voorgangers. Voordat we de verschillen uitdiepen, nemen we eerst deze nieuwe action role-playing game onder de loep.

Mass Effect: Andromeda, ster in gameland

Mass Effect: Andromeda, dat wordt uitgebracht voor PlayStation 4, PC en Xbox One, is de nieuwe ster in gameland. Recensenten noemen het wel de mooiste science-fictionwereld ooit in een game. Die wereld is het sterrenstelsel Andromeda. Daar beland je als Scott of Sara (dat mag je zelf kiezen) Ryder, oftewel ‘the Pathfinder’. Het Andromeda Initiative heeft jou hierheen gestuurd. Jij moet namelijk onderzoeken of hier ergens een planeet is waar de mensheid zich kan vestigen. En dat betekent vooral ontdekken, ontdekken en nog eens ontdekken.

Ontdek je interstellaire plekje

Dat verkennen brengt de ware galactische ontdekkingsreiziger in je naar boven. De bulkafstanden leg je af met je ruimteschip Tempest. De open wereldachtige planeten onderzoek je vervolgens met The Nomad, een gaaf exploratievoertuig dat kan switchen tussen vier en zes wielen. De planeten in Andromeda zijn niet bepaald kinderspeeltuinen. Het zijn vrij ontoegankelijke terreinen, vol radioactieve woestijnen en actieve vulkanen. Overal wemelt het bovendien van de anarchisten, scherpschutters en alienachtige, onfrisse figuren. En guess what, die blijken niet altijd het beste met je voor te hebben. De veelheid aan wapens en andere gear, die je vaak kunt upgraden of zelfs helemaal eigenhandig kunt ontwerpen, moet je echter helpen om zonder al te veel kleerscheuren weer van een planeet af te komen.

Meegezogen in de sfeer

Wat maakt deze game nu echt bijzonder? Nou, best wel wat. Bijvoorbeeld dat je zelf mensen kunt rekruteren en zo een team samenstelt. De gesprekken met de mensen die je tegenkomt zijn belangrijk voor de gameplay. Vaak hebben deze karakters hartbrekende verhalen over waarom ze naar Andromeda zijn gekomen. Deze personages zijn – geloof het of niet bij een science-fiction game – echt geloofwaardig. En de visuals zijn dus zó adembenemend mooi dat je helemaal wordt meegezogen in de sfeer van de game.

Breuk met de vertrouwde opzet

Laten we Andromeda nou eens naast het allereerste deel leggen. Natuurlijk zijn tien jaar later de graphics vele malen beter, is de AI veel slimmer en de wereld veel groter. Wat vooral opvalt, is dat BioWare behoorlijk heeft gebroken met de vertrouwde opzet van de game. Zo is Andromeda een stuk lichter van toon dan de trilogie, heeft het meer een open wereldkarakter en zijn de gevechten echt anders. Veel mobieler, in plaats van vooral gebaseerd op dekking zoeken.

Een frisse nieuwe insteek

De game voelt beslist aan als een echte Mass Effect. Maar het is allemaal niet zo depressief, ruw en overgoten met een einde-der-tijden-sausje als de eerdere drie delen. Een voorbeeld daarvan is het team dat je vormt. Geen veteranen, maar vooral jonge, grappige en hoopvolle mensen. Oftewel: een frisse nieuwe insteek, die genoeg hernieuwd gameplezier biedt voor nog eens vier delen!